Bydgoszcz 20.07.2015

Z wykształcenia jestem inżynierem elektrykiem. Życie zawodowe spędziłem w większości w kopalni „Bogdanka”. Tam zdobyłem wiedzę o górnictwie, które stało się podłożem mojej twórczości, natomiast moje życie literackie rozpocząłem po przebytym ciężkim zawale serca w 2004 roku. Miałem wówczas 53 lata i trwa do dziś.

Jestem autorem piętnastu książek prozy: „Przywrócony życiu”, „Wybraliśmy Bogdankę”, „Bohaterowie Halemby” i „Ostatni zjazd”, „Piórem po miedzi”, „Białe Górnictwo”, „Gorzki smak miodu”, „W cieniu tężni Ciechocinka” „Inventus w cieniu indeksu” oraz pod nazwiskiem Jerzy Jarmużek „Moja Rudna i nie tylko…” i „Przywrócony życiu po raz drugi” oraz dwóch tomików wierszy: „Po drugiej stronie dnia” i „Okruchy dnia”. W większości są to książki reportażowe z życia górników. Opisuję w nich ich codzienność, jak i zachowanie ratowników w ekstremalnych warunkach, radość oraz zwątpienie. Temat przewodni, jaki obrałem, jest trudnym tematem, a ja je opisałem z dużym sukcesem. Za moją twórczość zostałem uhonorowany „Złotym Krzyżem Zasługi” oraz odznakami: „Zasłużony dla Kopalni Halemba-Wirek” i „Zasłużony dla Górnictwa RP”.

Odbiorcami moich książek są ośrodki górnicze, a ich wydawcą jestem osobiście. Do tej pory na rynku literackim ukazało się w sumie ponad 30 tysięcy książek. Mam bogate plany na dalsze pozycje. Książki pod tytułem „Gorzki smak miodu” i „W cieniu tężni Ciechocinka” są powieściami psychologiczno-obyczajowymi opartymi o fakty, i są  poszukiwaniem innej drogi niż reportaż literacki.

Od  2008 roku jestem członkiem Związku Literatów Polskich. W roku 2012, a za twórczość na rzecz górnictwa Ministerstwo Gospodarki przyznało mi stopień górniczy: Generalny Honorowy Dyrektor Górniczy. Na wniosek komisji kwalifikacyjnej Minister Kultury przyznał mi stypendium roczne na rok 2013, co poczytuję sobie jako najwyższe wyróżnienie za moją twórczość literacką.

Stanisław Luchowski